2024-03-28T19:52:18Z
https://ijfrpr.areeo.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=10764
تحقیقات حمایت و حفاظت جنگلها و مراتع ایران
IJFRPR
1735-0859
1735-0859
1383
2
1
آفات صنوبر و گونه ها و کلنهای میزبان آنها در کرج
مهری
باب مراد
سید ابراهیم
صادقی
طی سالهای 1380-1369 فون آفات صنوبر و میزبانهای آنها در مجتمع تحقیقاتی البرز کرج روی گونهها و کلنهای مختلف صنوبر در خزانة سلکسیون، طرح پوپولتوم مقایسه ای، پوپولتوم انتخاب و نیز کلکسیون پایة مادری بررسی شد. علاوه بر نمونه برداریهای صحرایی از حشرات و کنه ها با استفاده از تلة اشنایدر و نیز شکار مستقیم، مراحل نا بالغ برخی از آنها داخل آستین توری پرورش داده شد و تعدادی از گونههای چوبخوار نیز از روی تنة درختان آلوده و محصور شده با پارچة توری جمعآوری گردید. بهعلاوه در آزمایشگاه مراحل نابالغ برخی از حشرات برای بدست آوردن حشرات کامل پرورش داده شد. در این بررسی 56 گونه از بند پایان زیان آور (حشرات و کنه ها) از روی گونهها و کلنهای بومی و غیر بومی صنوبر که در مجتمع تحقیقاتی البرز کاشته شده بودند، جمع آوری گردید. 43 گونه از این عوامل خسارتزا در سطح گونه و برخی در حد جنس شناسایی شد. نمونههای شناسایی شده دارای فعالیت برگخواری (13 گونه)، تغذیه از شیرة اندامهای هوایی (24 گونه) و یا چوبخوار و ریشه خوار (6 گونه) بودند. از نظر دامنة میزبانی روی 18 گونة صنوبر، آفات شناسایی شده در این تحقیق در دو گروه طبقه بندی گردیدند:
1- آفاتی که منحصراً از روی یک گونة صنوبر جمع آوری شدند.
2- آفاتی که از روی گونههای مختلف متعلق به یک بخش تاکسونومیک صنوبر و یا بخشهای مختلف آن جمعآوری شدند.
در این بررسی میزبانهای آفات، در سطح کلنهای صنوبر نیز مشخص گردیدند.
صنوبر
فون
آفات
بندپایان
حشرات
کنه ها
2004
05
21
1
22
https://ijfrpr.areeo.ac.ir/article_106494_70fb1187bdaa955ff5d281d3d1cb5878.pdf
تحقیقات حمایت و حفاظت جنگلها و مراتع ایران
IJFRPR
1735-0859
1735-0859
1383
2
1
بررسی بیولوژی و روشهای کنترل گونه غالب بذر خوار مغیر (Bruchidius sahlbergi) در استان هرمزگان
حمید
دبیری
محمود
محمدی
الهام
شریفی
در این تحقیق که در بین سالهای 1376 تا 1379 انجام پذیرفت، پس از جمع آوری بذرهای مغیر (Acacia oerfota) از نقاط مختلف استان هرمزگان نسبت به شناسایی و بررسی بیولوژی گونة غالب و بررسی امکان کنترل آفات بذرخوار آن اقدام گردید. میزان خسارت آفات در این گونة گیاهی طی دو سال آمار برداری حدود 53% بود. گونة غالب بذرخوارBruchidius sahlbergi تشخیص داده شد. طول دورة زندگی حشره 2 الی 3 ماه می باشد. در مورد روشهای کنترل آفت از طرح آزمایشی بلوکهای کامل تصادفی با 19تیمار و سه تکرار استفاده گردید. با توجه به میزان جوانه زنی و سهولت کار، بهترین تیمار جهت کنترل بذرخوار مغیر، گرمای100 درجة سانتیگراد در مدت زمان 75 دقیقه تعیین گردید که در این تیمار میزان کنترل آفات و جوانه زنی به ترتیب 82 و 67/78 درصد بود.
آکاسیا
بذرخوار
روشهای کنترل
مغیر
Bruchidius sahlbergi . Acacia oerfota
2004
05
21
23
38
https://ijfrpr.areeo.ac.ir/article_106495_3f60cc7df00e051d915ffb2b4ef9270e.pdf
تحقیقات حمایت و حفاظت جنگلها و مراتع ایران
IJFRPR
1735-0859
1735-0859
1383
2
1
تعیین میزان تغذیه روزانه و دوره ای سنین مختلف لاروی پروانه دم قهوه ای بلوط (Euproctis chrysorrhoes (L
علی اصغر
دردائی
مصطفی
نیکدل
بهمن
صدقیان
پروانة دم قهوهای بلوطEuproctis chrysorrhoea (L.) حشره ای برگخوار و پلی فاژ است که به درختان جنگلی و درختان میوه حمله میکند. این پروانه مهمترین آفت درختان بلوط در جنگلهای ارسباران بشمار میآید. برای بررسی میزان خسارت حشره در جنگلهای ارسباران طول دوره لاروی و میزان و درصد تغذیة روزانه ودورهای آن در سنین مختلف لاروی مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور از زمان تفریخ تخمها تا شروع دورة شفیرگی، لاروهای این آفت روی گلدانهای بلوط محصور شده با پارچة توری پرورش داده شدند. بنابر نتایج بدست آمده طول متوسط دوره لاروی سنین اول، دوم، سوم (قبل از زمستانگذرانی)، سوم (بعد از زمستانگذرانی)، چهارم و پنجم به ترتیب 1±7، 2±16، 4±37، 3±12، 4±11 و 6±22 روز و میزان متوسط تغذیة آنها به ترتیب 02/0±2/0، 05/0±6/0، 39/0±8/3، 30/1±3/12، 87/5±7/18 و 03/16± 7/54 سانتیمتر مربع تعیینگردید که به ترتیب 2/0، 7/0، 2/4، 6/13، 7/20، 6/60 درصد کل تغذیة دورة لاروی آفت را تشکیل میدهند. بنابراین هر لارو درطول دوره لاروی خود که در حدود 105 روز میباشد به طور متوسط 30/90 سانتیمتر مربع از برگهای بلوط (Quercus petraea) را مورد تغذیه قرار میدهد.
ارسباران
پروانه دم قهوه ای
بلوط
تغذیه روزانه
تغذیه دوره ای
2004
05
21
39
48
https://ijfrpr.areeo.ac.ir/article_106496_01d2c7bf9c203cef998e8788d52c2a62.pdf
تحقیقات حمایت و حفاظت جنگلها و مراتع ایران
IJFRPR
1735-0859
1735-0859
1383
2
1
بررسی برخی ویژگیهای زیستی و تعیین میزان آلودگی غلافهای کهور ایرانی به سوسک بذرخوار
سیدرضا
گلستانه
ناصر
فرار
حسن
عسگری
درخت کهور ایرانیProsopis spicigera L. یکی از گیاهان با اهمیت در استان بوشهر میباشد. از آنجایی که زادآوری این درخت با بذر است، بنابراین مطالعة حاضر به منظور تعیین میزان آلودگی غلافها به آفت، پراکنش و ویژگیهای زیستی گونه خسارتزا در استان بوشهر انجام شد. مطالعات انجام گرفته در طبیعت و آزمایشگاه نشان داد که عامل آلوده کننده سوسک بذرخوار Ol. Caryedon serratus می باشد. علاوه بر سوسک فوقگونة دیگری از جنس Bruchidus sp. غلافها را مورد حمله قرار میدهد. گونة حشره C. serratus گونة غالب منطقه بوده و بیشترین خسارت را در نوار ساحلی استان از شهرستان کنگان تا مرز استان هرمزگان به درختان کهور ایرانی وارد می سازد. بیشترین خسارت در طبیعت در ماههای تیر و آبان مشاهده شد. میزان آلودگی غلافها روی درخت حدود 20 تا30 درصد و در زیر درخت حدود 70 تا90 درصد محاسبه گردید. زمستانگذرانی حشره در استان بوشهر به شکلهای مختلف لارو، شفیره و حشره کامل دیده شد. دورة زندگی یک نسل در دمای 2±27 درجة سانتیگراد حدود 3±47 روز بین ماههای تیر تا شهریور ثبت گردید.
سوسک بذرخوار
کهور ایرانی
بوشهر
Prosopis spicigera
Caryedon serratus
2004
05
21
49
56
https://ijfrpr.areeo.ac.ir/article_106497_9ee8b365af1e356635f6859aba855ace.pdf
تحقیقات حمایت و حفاظت جنگلها و مراتع ایران
IJFRPR
1735-0859
1735-0859
1383
2
1
مطالعه برخی خصوصیات بیولوژیکی قارچ عامل بیماری سفیدک سطحی تاغ (Leveillula saxaouli) در استان خراسان
محمد
حاجیان شهری
غلامرضا
حسینی بمرود
علیرضا
کلانتری
بیماری سفیدک سطحی تاغ، Leveillula saxaouli (Sorok) Golovin مهمترین بیماری گونه های درختچة تاغ(Haloxylon spp.) دراستان خراسان و سایر نقاط کشور شناخته شده است. در این تحقیق تغییرات مورفومتریک قارچ عامل بیماری، شدت آلودگی، دامنة میزبانی، زمان ظهور بیماری، نحوة ارتباط هیستولوژیکی عامل بیماری- میزبان، تغییرات جمعیت کنیدی در طول فصل آلودگی، در سالهای 1376 تا 1377 مطالعه گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که در بین جدایه های جمع آوری شدة عامل بیماری ازمناطق مختلف، اختلاف مورفولوژیکی زیادی وجود ندارد. شدت آلودگی میزبان در منطقة سبزوار 37/22 درصد و در منطقة گناباد 14 درصد بود. وجود عامل بیماری در دو منطقه تنها روی گونه های مختلف تاغ محرز گردید و اولین علائم بیماری در نیمة اول اردیبهشت ماه مشاهده شد. بیشترین تعداد کنیدی شکار شده روی لامهای میکروسکوپی از ابتدای خرداد ماه 1377 تا انتهای آبانماه 1377 در منطقة گناباد، به ترتیب در هفتة دوم تیرماه با میانگین 79/125 عدد کنیدی و کمترین تعداد کنیدی شکار شده با میانگین 59/ 0کنیدی در انتهای آبانماه در هرسانتیمتر مربع سطح لام شمارش شد. در منطقة سبزوار، بیشترین تعداد کنیدی 5/51 عدد در هفتة دوم تیرماه و کمترین تعداد کنیدی در انتهای آبانماه با میانگین 74/0 عدد کنیدی در هر سانتیمتر مربع سطح لام بود.
تاغ
سفیدک سطحی تاغ
کلیستوتسیوم
کنیدی
آسکوسپور
2004
05
21
57
68
https://ijfrpr.areeo.ac.ir/article_106498_068d9d604827330a94a96a18f3868ea5.pdf
تحقیقات حمایت و حفاظت جنگلها و مراتع ایران
IJFRPR
1735-0859
1735-0859
1383
2
1
بررسی تراکم جمعیت جوندگان در تاغزارهای شهرستان زواره
وحیدرضا
منیری
حسن
عسگری
ابراهیم
عزیزخانی
بر اساس مطالعهای که طی سالهای 1379-1377 در تاغزارهای شهرستان زواره انجام شد، از مجموع 600 نمونة صید شده، بر اساس مشخصات شکل شناسی اندام و جمجمه، شش گونه موش شناسایی شد. گونه Meriones libycusاز خانوادة Cricetidae با 5/67% بیشترین فراوانی را داشته و گونة غالب در اکثر مناطق مورد مطالعه بوده است. این گونه مخصوص مناطق خشک و بیابانی میباشد که علاوه بر تاغزارها از درون مزارع کشاورزی همجوار آنها نیز صید گردید. بیشترین صید این گونه از منطقة شرق تاغزارها و در فصل تابستان بدست آمد. گونه Gerbillus nanus با 5/30% از همین خانواده در ردة دوم قرار گرفت. گونههای Mus musculus musculus (موش خانگی) وM. m. wagnerri ، که جزء موشهای اهلی و بیشتر در اطراف اماکن انسانی یافت میشوند، از حاشیة تاغزارهای همجوار مزارع کشاورزی صید گردید.Apodemus sylvaticus (موش کشتزار)نیز از تاغزارهای مجاور مزارع غلات صید شد. هر کدام از سه گونة اخیر کمتر از 17/0% صید را تشکیل داده و متعلق به خانوادة Muridae میباشند. گونةRhombomys opimus کهمخصوص مناطق خشک و بیابانی میباشد، در این مطالعه 17/0% صید را به خود اختصاص داده بود. به جز گونة M. libycusکه از صید شبانه بدست آمد، بقیة گونهها جزء گروه روز فعّال بوده و از صید روزانه بدست آمدند.
تاغ
جوندگان
فون
Haloxylon
2004
05
21
69
80
https://ijfrpr.areeo.ac.ir/article_106499_34cd307f3f40fcba731e23bad4ec69ef.pdf
تحقیقات حمایت و حفاظت جنگلها و مراتع ایران
IJFRPR
1735-0859
1735-0859
1383
2
1
بررسی تاثیر نزولات اسیدی بر درختان کاج تهران در شرق تهران (پارک جنگلی قوچک)
پژمان
رودگرمی
علی
صلاحی
در این تحقیق تأثیر نزولات اسیدی (نزولات تر و خشک) روی کاج تهران در پارک جنگلی قوچک مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا وضعیت کمی و کیفی باران، برف و نزولات خشک تجزیه شد. همچنین وضعیت کیفی و کمی بافت گیاهی (برگ درختان کاج تهران) و خاک پارک از نظر آنیونها و کاتیونها مورد بررسی قرار گرفت. در مورد وضعیت بارش به نحو عمده pH در حالت خنثی بود، ولی در زمان ابتدای بارش حالت اسیدی (5 =pH) مشاهده گردید. عامل اصلی اسیدی کننده NO2 موجود در باران بود، ولی به علت وجود مقدار زیاد فلزات قلیایی در باران، pH در حد خنثی باقی مانده و با افزایش فاصله از شهر تهران از غلظت آنیونها و کاتیونها کاسته شد. با تجزیه اندامهای گیاهی مشخص گردید که مقادیر Pb که از فلزات خطرناک است در حد سمی در کاج تهران وجود دارد و در مقدار بعضی از عناصر ضروری در کاج تهران کمبود دیده شد. در رابطه با خاک، تجزیه تمامی آنیونها و کاتیونهای ضروری صورت گرفت و در خاک منطقه به دلیل pH بالا مقدار Al3+ که از فلزات سمی است و در شرایط اسیدی آزاد می گردد در حد کمیاب بود.
رسوبهای خشک و تر
باران اسیدی
فلزات سنگین
کاج تهران
2004
05
21
81
98
https://ijfrpr.areeo.ac.ir/article_106500_886d7bab415fc156758b01b0d53a64c3.pdf
تحقیقات حمایت و حفاظت جنگلها و مراتع ایران
IJFRPR
1735-0859
1735-0859
1383
2
1
شناسایی و بررسی عامل بیماری پوسیدگی توت سفید در فضای سبز شهر تهران
سیدعلی
نجات سالاری
محمدرضا
عارفی پور
محمود
زاهدی
در طی سالهای 1379 و 1380 مشاهده گردید که تعدادی از درختان توت سفید در جنگلکاریهای اطراف تهران در حال خشک شدن بودند. برای شناسایی عامل بیماری نمونه هایی از درختان آلوده جمع آوری و به آزمایشگاه منتقل گردید. از حاشیة آلودگی قطعات کوچکی جدا کرده و طبق روشهای رایج در دمای 30 درجة سانتیگراد کشت داده شدند. برای تولید پیکنید قارچ روی محیط کشت، پرگنه های قارچ برای مدت 2 ماه در دمای 30 درجة سانتیگراد تحت شرائط نور NUV نگهداری شدند. اثبات بیماریزایی قارچ عامل بیماری روی نهالهای سه سالة سالم توت در مزرعه و در شهریور ماه طبق روشهای رایج انجام گردید.
قارچ بدست آمده در این بررسی چند شکلی بوده و آرتروسپور و پیکنید تولید کرد که با توجه به مشخصات آنها و سایر ویژگیها با آنچه که Suttan & Dyko (1989) شرح دادهاند، مطابقت داشته و گونةNattrassia mangiferae Suttan & Dyko و مرحلة آرتروسپور آنScytalidium dimidiatum(Penz.) Sutton & Dyko شناسایی شد. همچنین بیماریزایی آن با تلقیح روی ساقة نهالهای توت در مزرعه پس از سه هفته با ایجاد پوسیدگی به اثبات رسید. علائم بیماری اغلب روی تنة اصلی درخت توت به صورت پوسیدگی خشک و بدون ترشح شیرابه ظاهر شده و این علائم ممکن است روی شاخه ها نیز دیده شود. در مرکز آلودگی، پوست درخت به تدریج خشک شده و در زیر آن اسپورهای قارچ تشکیل می شود. پوست ناحیة آلوده به صورت طولی شکاف خورده و اسپورها در معرض باد قرار می گیرند. درختان آلوده از سرشاخه ها شروع به خشک شدن کرده و به تدریج به سمت پائین گسترش پیدا می کنند (شکل شمارة 1).
این قارچ روی بادام، گردو، پسته، انجیر، سیب، انار، اکالیپتوس و مرکبات قابلیت بیماریزایی دارد. اخیراً گزارشهایی در مورد بیماریزایی عامل بیماری روی سوزنی برگان در تهران و شمال کشور ارائه گردیده است (رهنما، 1378 و میرابوالفتحی، 1380). علیزاده و همکاران (1379) درخت توت را هم به عنوان یکی از میزبانهای این قارچ در استان خوزستان معرفی کرده، ولی به گونه یا واریتة توت و یا نحوة آلودگی و علائم بیماری اشاره ای نکرده اند.
در این مقاله بیماری پوسیدگی تنة توت سفید ناشی از N. mangiferae برای اولین بار از تهران گزارش می شود و برای اطلاع از فعالیت آن روی درختان توت در سایر مناطق کشور به بررسی بیشتری نیاز می باشد. این قارچ علاوه بر دمای بالاتر از 25 درجة سانتیگراد، به رطوبت محیطی نسبتاً بالایی (بیش از 70 %) نیاز دارد. ینابراین، فعالیت این قارچ در شرایط آب و هوایی تهران، نشان دهندة قدرت سازگاری و تخریبی آن بوده و حضور آن در فضای سبز تهران هشدار دهنده است.
پوسیدگی
توت سفید
Nattrassia mangiferae
2004
05
21
99
102
https://ijfrpr.areeo.ac.ir/article_106501_d83f5f5f957d77932330265efeaa6a93.pdf