موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
تحقیقات حمایت و حفاظت جنگلها و مراتع ایران
1735-0859
2383-1723
7
1
2009
05
22
بررسی عوامل مؤثر در میزبانیابی مگس Dip. : Tachinidae) Pales murina) پارازیتویید پروانه برگخوار کنار (Thiacidas postica)
1
8
FA
ناصر
فرار
نویسنده مسئول، مربی پژوهشی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان بوشهر، بوشهر، ص.پ. 1731-75135
farrar29@yahoo.com
حسن
عسکری
استادیار پژوهشی، مؤسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، تهران
askari@iripp.ir
سید رضا
گلستانه
کارشناس مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان بوشهر
golestaneh53@yahoo.com
محمود
عالیچی
استادیار، دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز
سید موسی
صادقی
مربی پژوهشی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان بوشهر
مگس Mesnil <em>Pales murina</em> از مهمترین عوامل کنترلکننده طبیعی پروانه برگخوار کنار<em>Thiacidas postica</em> Walker <br /> (Lep.: Noctuidae) در استانهای جنوبی ایران میباشد. تخمهای این مگس در زیر برگهای تازه درختان گذاشته میشود. لاروهای سنین چهارم و پنجم میزبان پس از بلعیدن تخمهای مگس، پارازیته میشوند. این تحقیق به منظور تعیین عوامل مهم مؤثر روی جهتیابی، جستجوگری و پیدا کردن میزبان توسط این گونهی پارازیتویید انجام شد که تخمهای خود را روی میزبان قرار نمیدهند. برای این منظور از دستگاه بوسنج استفاده شد. برای انجام آزمایشها از طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار شامل: لارو میزبان در حال تغذیه از برگ درختان کنار، برگهای قطعه قطعه شده درختان کنار، برگهای سالم درختان کنار و لارو میزبان به تنهایی در10 تکرار و با 10 مگس <em>P. murina</em> ماده آماده تخمگذاری انجام گردید. آزمایش دیگری با 4 تیمار (شامل برگ سالم، برگ بریده شده، لارو تنها و لارو با مدفوع) و 4 تکرار انجام شد. تجزیه و تحلیل آزمایشها با استفاده از تجزیه واریانس و مقایسه میانگینها با آزمون چند دامنهای دانکن انجام شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان دهندهی تفاوت معنیدار در سطح احتمال 5 درصد بین تیمار لارو میزبان در حال تغذیه از برگ درختان کنار و بقیه تیمارها میباشد. همچنین تیمار برگهای درختان کنار بریده شده و تیمار لارو میزبان به تنهایی با هم اختلاف معنیداری نداشته اما با تیمار برگ سالم درختان کنار اختلاف معنیدار در سطح 5 درصد نشان داد. نتایج تجزیه واریانس آزمایش دوم اختلاف معنیدار در سطح احتمال 5 درصد بین تیمار لارو با مدفوع و دیگر تیمارها نشان داد. بین تیمار برگهای سالم و تیمار لاروهای تنها، اختلاف معنیداری دیده نشد و کمترین تأثیر را در جلب پارازیتویید داشتند. نتایج این تحقیق بر این موضوع دلالت دارد که رابطه پارازیتویید با میزبان یک رابطه ساده نبوده و مگسهای ماده <em>P. murina</em> ترکیبات متصاعد شده از درخت کنار که ناشی از خسارت لارو پروانه برگخوار کنار میباشند را تشخیص داده و بطرف آن جلب میشوند و در اطراف لاروها و محیط اطراف تخمگذاری میکنند. <br /><strong> </strong> <br /><strong> </strong>
میزبانیابی,تخمگذاری,مگس پارازیتویید,پروانه برگخوار کنار,کنار
https://ijfrpr.areeo.ac.ir/article_106234.html
https://ijfrpr.areeo.ac.ir/article_106234_2791dce5b4b368b474bfbceb1f160d93.pdf
موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
تحقیقات حمایت و حفاظت جنگلها و مراتع ایران
1735-0859
2383-1723
7
1
2009
05
22
بررسی عاملهای رشد جمعیت شته برگ صنوبر Chaitophorus leucomelas (Hom.: Aphididae) در اتاق رشد
9
14
FA
مریم
پهلوان یلی
کارشناس ارشد، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده کشاورزی، گروه حشرهشناسی کشاورزی، تهران، ص. پ. 336-14115
سعید
محرمی پور
نویسنده مسئول، دانشیار دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده کشاورزی، گروه حشرهشناسی کشاورزی، تهران، ص. پ. 336-14115
moharami@modares.ac.ir
سید ابراهیم
صادقی
دانشیار پژوهش، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران، ص. پ. 116-13185
ebrasadegi@gmail.com
شته برگ صنوبر <em>Chaitophorus leucomelas</em> Koch. از آفات مهم تبریزی است که علاوه بر تغذیه از شیره گیاهی باعث ترشح عسلک و اختلال در فتوسنتز میگردد. این شته از آفات اول فصل در صنوبرکاریهای کشور میباشد. از آنجا که تراکم بالایی از این حشره روی کلنهای تبریزی مشاهده میشود، عاملهای رشد جمعیت و جدول زندگی حشره روی کلن تبریزی (<em>Populus nigra</em> L.56/53) محاسبه شد. به همین منظور آزمایشها در دمای 1±22 درجه سانتیگراد، رطوبت نسبی 50-60 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی روی برگهای این کلن انجام شد. بخشی از عاملهای مورد مطالعه شامل نرخ خالص تولید مثل، نرخ ذاتی افزایش جمعیت و نرخ متناهی افزایش جمعیت بهترتیب 12/12 پوره به ازای هر فرد ماده و 211/0 پوره به ازای هر فرد ماده در هر روز و 24/1 روز بدست آمد. نتایج حاصل از بررسی نشانگر توان بهنسبت بالای تولیدمثل این شته روی کلن فوق میباشد.
<strong> </strong>
Chaitophorus leucomelas,Populus nigra,جدول زندگی,نرخ ذاتی افزایش جمعیت
https://ijfrpr.areeo.ac.ir/article_106235.html
https://ijfrpr.areeo.ac.ir/article_106235_38df0430967292c255201777339b9b02.pdf
موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
تحقیقات حمایت و حفاظت جنگلها و مراتع ایران
1735-0859
2383-1723
7
1
2009
05
22
بررسی وضعیت واردات چوب و راهکارهای تسهیل آن در ایران
15
25
FA
علی
علیزاده علیآبادی
نویسنده مسئول، استادیار پژوهشی، مؤسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، تهران، ص پ. 1454-19395
درحال حاضر به دلیل منابع ناچیز جنگلهای قابل بهرهبرداری، سطح اندک زراعت چوب و نیاز روزافزون صنایع چوب وکاغذ به مواد سلولزی و چوبی، واردات انواع مختلف چوبآلات بهمنظور صیانت از جنگلها و تأمین نیاز صنایع چوب کشور، و نیز رفع موانع غیر فنی موجود بر سر راه آن، از ضروریات غیرقابل اجتناب میباشد. از آنجا که گونههای مختلفی از آفات خطرناک غیربومی میتوانند بههمراه چوب وارد کشور شده و موجب خسارتهای غیرقابل جبرانی شوند، تدوین و ابلاغ ضوابط فنی و علمی قرنطینهی نباتی و رعایت کامل آن از سوی واردکنندگان میتواند در جلوگیری از ورود این آفات تأثیر تعیینکنندهای داشته باشد. این مهم بدون مطالعهی دقیق و تحقیق در ابعاد گوناگون و ناشناختهی آن مقدور نیست، امری که در کشورهای اروپایی، چین، ژاپن، کره جنوبی، استرالیا، نیوزیلند، آمریکای شمالی و برخی کشورهای دیگر، بهخوبی صورت گرفته است. ضوابط و مقررات فعلی قرنطینهی چوبآلات عمدتاً بر پایهی استانداردهای بینالمللی و نتایج تحقیقات سایر کشورها تدوین و تنظیم شده است. بهمنظور روانسازی و تسهیل واردات چوبآلات به کشور، باید تجدیدنظر و اصلاحات لازم در این ضوابط، براساس نتایج مطالعات و یافتههای تحقیقات بومی، صورت گیرد. تعیین اولویتهای تحقیقاتی، تشکیل گروههای زبدهی علمی از محققان و استادان مربوطه در کشور و اهتمام برای انجام تحقیقات پایه و کاربردی، روشنسازی نقاط کور و پاسخ به سؤالات کلیدی در مورد شرایط و ضوابط قرنطینهای واردات، که بسترساز تدوین دستورالعملهای فنی و علمی در این زمینه میباشند، از ضرورتهایی است که باید با برنامهریزی و هدایت مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور و مؤسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور با همکاری سایر مؤسسات تحقق یابد. بدیهی است این امر موجب تسهیل واردات و در عین حال حفظ اصول فنی و علمی قرنطینه خواهد شد. در این بررسی سعی شده است پس از مروری بر وضعیت منابع چوب، ظرفیت تولیدی صنایع مربوطه و نیاز کشور به واردات چوبآلات، به نقش چوب، بخصوص پوست آن در انتشار آفات قرنطینهای، در کشور واردکننده، پرداخته شود. آنگاه پس از تأکید بر لزوم رعایت ضوابط قرنطینهی نباتی در واردات چوبآلات، به مشکلات و محدودیتهایی که این ضوابط برای صنایع چوب و کاغذ ایجاد نموده است، اشاره شده است. در ادامه، ضمن تشریح دلایل عدم امکان حذف این ضوابط، اجتنابناپذیر بودن آنها، که براساس اصول فنی و علمی وضع شدهاند و ضرورت و امکان روانسازی واردات چوبآلات از طریق تجدیدنظر و اصلاحات ضوابط موجود بر پایهی دانش بومی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. در پایان فهرست برخی از اولویتهای تحقیقات بومی در زمینهی قرنطینهی چوب آمده که نتایج آنها میتواند در تنظیم و اصلاح ضوابط و مقررات قرنطینهی چوب، با دو رویکرد تأمین سلامت و بهداشت نباتی و نیز روانسازی واردات چوب مؤثر باشد.
<strong> </strong>
قرنطینه,چوب,تسهیل واردات,زراعت چوب
https://ijfrpr.areeo.ac.ir/article_106236.html
https://ijfrpr.areeo.ac.ir/article_106236_385ebbafeab167f2aef11f9623bf85eb.pdf
موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
تحقیقات حمایت و حفاظت جنگلها و مراتع ایران
1735-0859
2383-1723
7
1
2009
05
22
بررسی و تعیین نسبت ابتلای درختان بلوط به موخور، Loranthus europaeus، در جنگلهای زاگرس (مطالعه موردی جنگلهای دامنه جنوبی مانشت در استان ایلام)
26
35
FA
احمد
حسینی
نویسنده مسئول، کارشناس ارشد مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی ایلام
ahmad.phd@gmail.com
به منظور تعیین نسبت ابتلا به موخور <em>Loranthus europaeus</em> Jacq.در جنگلهای بلوط ایرانی، منطقهای به مساحت 700 هکتار از جنگلهای دامنه جنوبی کوه مانشت واقع در شمال استان ایلام انتخاب شد. جهت آماربرداری از روش نمونهبرداری ترانسکت (خطی) با مسیر ممتد استفاده گردید. با توجه به اینکه بلوط میزبان این گیاه میباشد، سعی گردید نمونهبرداری در دو مرحله انجام شود. در مرحله اول نسبت بلوط به کل توده برآورد شده و در مرحله دوم نسبت ابتلای درختان بلوط به موخور تعیین گردید. در هر دو مرحله خطوط ممتد نمونهبرداری بصورت تصادفی سیستماتیک در عرصه پیاده شد. در مرحله اول آماربرداری صرفاً درختان بلوط شمارش شد، اما در مرحله دوم درختان بلوط از نظر سلامت بیولوژیکی (آلودگی موخور) و سلامت فیزیکی (خشکیدگی تاج یا شاخه) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تعداد کل درختان 47/154 اصله در هکتار بوده که 2/80% از آنها متعلق به گونه بلوط میباشد و تیپ اصلی توده را بلوط تشکیل میدهد. از نظر سلامت بیولوژیکی، 25% درصد از درختان بلوط مبتلا به موخور و مابقی سالم بودند. 1/32% درصد از درختان بلوط خشکیدگی تاج یا شاخه داشتند. همچنین تمامی درختان مبتلا به موخور به نوعی دارای خشکیدگی شاخه یا ساقه بودند. بر این اساس، نتیجهگیری شد که فعالیت موخور در خشکیدگی شاخه یا تاج درختان بلوط نقش اساسی دارد. همچنین نتایج نشان داد که فراوانی استقرار موخور در بخش میانی تاج درختان بیشتر از بخشهای فوقانی و تحتانی است.
<strong> </strong>
<strong> </strong>
ایلام,جنگل بلوط,موخور,زاگرس,نسبت ابتلا
https://ijfrpr.areeo.ac.ir/article_106237.html
https://ijfrpr.areeo.ac.ir/article_106237_86775cd54bdaac2cefdf306aec7aa6ab.pdf
موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
تحقیقات حمایت و حفاظت جنگلها و مراتع ایران
1735-0859
2383-1723
7
1
2009
05
22
بررسی خصوصیات زیستی و شرایط پرورش آزمایشگاهی سن شکارگر Rhynocoris iracundus فعال روی تودههای بنه خجیر
36
40
FA
رسول
امید
نویسنده مسئول، مربی پژوهش، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران، ص. پ. 116-13185
omid@rifr-ac.ir
ابراهیم
عزیزخانی
استادیار پژوهش، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران، ص. پ. 116-13185
azizkhani@rifr-ac.ir
حسن
عسکری
استادیار پژوهش، مؤسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، تهران، ص. پ. 1454-19395
askari@iripp.ir
وحیدرضا
منیری
مربی پژوهش، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور. تهران، ص. پ. 116-13185
moniri.vahid@gmail.com
دو گونه پروانه برگخوار .<em>Ocneria terebinthina </em>Stgr و <em>Thaumetopoea solitaria </em>Freverاز مهمترین آفات درختان بنه هستند. سن شکارگرPoda <em>Rhynocoris iracundus</em>از منطقه حفاظت شده خجیر در حال تغذیه از لارو دو برگخوار فوق جمعآوری گردید. این شکارگر از خانواده Reduviidae بوده و بسیار پراشتها میباشد و در مراحل پورگی و حشره کامل به شدت از لاروهای آفات تغذیه میکند. برای مطالعه زیستشناسی این شکارگر، تعدادی از حشرات کامل آنها از منطقه حفاظت شده خجیر جمعآوری گردیده و در آزمایشگاه (حرارت °C2±25 و رطوبت 60-50 درصد) روی لاروهای آفت انباری بید آرد (<em>Ephestia kuehniella</em> Zeller) و همچنین روی جگر مرغ پرورش داده شد. هر حشره ماده 50 تا 85 تخم به صورت دستهای میگذارد (4/14±3/73SD=±X). طول دوره جنینی این شکارگر 2/2±3/10 روز است. این حشره دارای 6 سن پورگی است که حدوداً دو ماه به طول میانجامد. طول عمر حشرات کامل نیز بسیار متفاوت بوده و از 13 تا 37 (10±1/24) روز متغیر بود. در ضمن این حشره دیاپوز اجباری نداشته و در شرایط مناسب میتوان در تمام طول سال به پرورش و تکثیر آن مبادرت نمود. پورههای این سن شکارگر دارای رفتار همخواری<sup>1</sup> بوده و حتی در مواردی با وجود غذای کافی، اقدام به تغذیه از سایر پورههای هم گونه خود میکردند. برخی از حشرات ماده نیز پس از جفتگیری، از افراد نر تغذیه مینمایند.
<strong> </strong>
<strong> </strong>
سن شکارگر,Rhynocoris iracundus,زیستشناسی,کنترل بیولوژیک,بید آرد
https://ijfrpr.areeo.ac.ir/article_106238.html
https://ijfrpr.areeo.ac.ir/article_106238_1123e3ff4eed2b293d8f11e6d18dc061.pdf
موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
تحقیقات حمایت و حفاظت جنگلها و مراتع ایران
1735-0859
2383-1723
7
1
2009
05
22
کنههای بالا خانواده (Tetranychoidea (Acari:Prostigmata مرتبط با درختان و درختچههای پارکهای جنگلی در مشهد
41
45
FA
حسین
صادقی نامقی
نویسنده مسئول، استادیار گروه گیاهپزشکی دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
sadeghin@um.ac.ir
اهمیت حفظ و توسعه فضاهای سبز شهری و پیرامون شهری به لحاظ کارکردهای مختلف بر کسی پوشیده نیست. گرچه بیشتر درختان و درختچههای فضاهای سبز شهری عمدتاً برای تأمین زیبایی و سایه کاشته میشوند ولی مزایای بیشمار زیستمحیطی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی آنها را نیز نمیتوان نادیده گرفت. بدیهی است خدمات فوقالذکر وقتی در حد کمال بروز خواهد کرد که درختان از سلامت کامل برخوردار باشند (امانی، 1383). تعداد کنههای گیاهی خسارتزا در سطح دنیا بالغ بر 4000 گونه برآورد شده است (Bolland <em>et al.</em>, 1998) که بسیاری از آنها روی درختان و درختچههای زینتی اهمیت ویژهای دارند. در ایران از حدود 1040 گونه کنه گزارش شده (کمالی و همکاران، 1380) حدود 90 گونه آنها روی درختان و درختچههای غیرمثمر در نقاط مختلف کشور فعالیت دارند (خلیل منش، 1351; عبایی، 1362; بهداد، 1366; خسروشاهی و اربابی، 1376; بریمانی ورندی و کمالی، 1377; کمالی و همکاران، 1380; بریمانی ورندی و همکاران، 1383; خانجانی و حداد ایرانی نژاد، 1385). این درحالیست که هنوز در بسیاری از مناطق کشور، از جمله استانهای خراسان هیچ مطالعه اختصاصی بر روی تنوع گونهای کنههای زیانآور درختان و درختچههای غیرمثمر و زینتی در فضاهای سبز شهری و پارکهای پیرامون شهری انجام نشده است.
آفات,کنه های گیاهی,پارک های جنگلی,فضای سبز,مشهد
https://ijfrpr.areeo.ac.ir/article_106239.html
https://ijfrpr.areeo.ac.ir/article_106239_f18cba8418b80af9de69b1395bbd9fd2.pdf
موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
تحقیقات حمایت و حفاظت جنگلها و مراتع ایران
1735-0859
2383-1723
7
1
2009
05
22
معرفی زنبور (Gelis caudator (Hym.: Ichneomonidae پارازیتوئید پروانه بذرخوار ارس برای اولین بار از ایران
46
48
FA
علی
زرنگار
نویسنده مسئول، مربی پژوهش، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی قزوین
alizarnegar@gmail.com
بابک
قرالی
استادیار پژوهش، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی قزوین
bgharaei@yahoo.com
مارتین
شوارتز
استاد، دانشگاه سالزبورگ، بخش جانورشناسی، اطریش
در بررسیهایی که بمنظور شناسایی بذرخوارهای درخت ارس (<em>Juniperus</em> <em>excelsa</em>) طی سالهای 87-1384 در استان قزوین انجام شد، یک گونه زنبور پارازیتوئید از روی شفیرههای پروانه بذرخوار <em>Argyresthia</em> sp. (Lep.: Yponomeutidae) جمعآوری و با نام <em>Gelis</em> <em>caudator</em> Horstmann, 1986 شناسایی گردید. این زنبور در گروه گونهای cinctus قرار داشته و متعلق به زیرخانواده Cryptinae میباشد. این گونه برای اولین بار توسط Horstmann (1986) و بر اساس نمونههای ماده توصیف گردید. او به مرور به گونههای جنس <em>Gelis</em> در غرب پالهآرکتیک پرداخته و کلیدی را برای مادههای بال کوتاه و بال بلند که شامل 34 گونه میباشد، تهیه کرده و از خصوصیاتی همچون داشتن 2 نوار مشخص رنگی در بال جلو که گاهی در بالای سلول رادیال رنگ محو شده و باعث تقسیم باند بزرگ به 2 باند شده است، در کلید برای تفکیک گونه استفاده نمود (Horstmann, 1986). نرها بعداً توسط Schwarz (1994) با مرور گونههای جنس <em>Gelis</em> در اروپا توصیف گردید. او به تعریف مجدد گروه گونهای cinctus پرداخته و با قراردادن گونه یادشده در گروه cinctus اطلاعاتی در مورد رفتار و زیستگاههای آن ارائه نمود و کلید جدیدی را برای گونههای جنس <em>Gelis</em> بال کوتاه در اروپا تهیه کرد (Schwarz, 1994). از این زیرخانواده تا کنون 27 گونه متعلق به 13 جنس از ایران گزارش گردیده است (Masnadi-Yazdinejad & Jussila, 2008). این گونه از کشورهای آلمان، اطریش، لهستان و انگلستان گزارش گردیده و بنا بر آخرین کاتالوگ خانواده (Yu <em>et al.</em>, 2005) این اولین گزارش از گونه یادشده از ایران است. <br />برخی مشخصات مهم این گونه بهشرح زیر است: <br />موهای بدن سفید، شاخک 28-25 بندی، طول بند سوم 2/3 تا 7/3 برابر عرض آن،Tylus در بندهای 11 تا 13، سر مات و با نقاط نامشخص، بدن مخصوصاً پیشانی مضرس، کلیپئوس درخشان، ران پای عقب 6/4 تا 5 برابر پهنا. <br /><strong>نمونه مورد مطالعه: </strong>20 نمونه ماده (8 نمونه در کلکسیون دکتر Schwarz، مابقی نمونهها در کلکسیون مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی قزوین)<strong>، </strong>جمعآوری شده زیر پوستک درخت ارس و پرورش از شفیره پروانه <em>Argyresthia</em> sp.، ارتفاع 1266 متر، 49˚ 18' E 36˚ 33' N، 21/9/86، جمعآوریکنندگان: علی زرنگار و بابک قرالی.
پروانه بذرخوار ارس
https://ijfrpr.areeo.ac.ir/article_106240.html
https://ijfrpr.areeo.ac.ir/article_106240_12178073a3c36bad1e160e65a7e325f9.pdf
موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
تحقیقات حمایت و حفاظت جنگلها و مراتع ایران
1735-0859
2383-1723
7
1
2009
05
22
گزارش جدید از ملخهای شاخک کوتاه (Orthoptera: Acridoidae) برای استان تهران
49
50
FA
وحیدرضا
منیری
نویسنده مسئول، مربی پژوهش، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران، ص. پ. 116-13185.
moniri.vahid@gmail.com
محسن
مفیدی نیستانک
استادیار پژوهش، مؤسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، تهران، ص. پ. 1454-19395
رسول
امید
مربی پژوهش، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران، ص. پ. 116-13185
omid@rifr-ac.ir
احمد
محرابی
کارشناس پژوهش، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران، ص. پ. 116-13185
mehrabiahmad71@gmail.com
محمد ابراهیم
فرآشیانی
مربی پژوهش، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران، ص. پ. 116-13185
farashiani@rifr-ac.ir
ابراهیم
عزیزخانی
استادیار پژوهش، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران، ص. پ. 116-13185.
azizkhani@rifr-ac.ir
در مطالعاتی که طی سالهای 1385-1381 به منظور شناسایی فون راستبالان در مراتع استان تهران انجام شد، پس از شناسایی منطقه، از مناطق مختلف استان شامل دماوند، لواسانات، کرج، طالقان، ساوجبلاغ، شهریار و رباطکریم نمونهبرداری گردید. در این تحقیق بیش از 10000 نمونه به روشهای تورزدن و تله نوری جمعآوری شد. در مجموع 10 گونه مورد شناسایی قرار گرفت که از این تعداد 5 گونه از آن برای اولین بار از استان تهران گزارش میشود که به رنگ سیاه و با علامت * مشخص شدهاند. <br /> <br /><em>Anacridium aegytium</em> (L.) Cyrtacanthacridinae <br />* <strong><em>Calliptamus barbarus barbarus</em></strong> (Cota) Calliptaminae <br /><em>Calliptamus italicus</em> (L.) Calliptaminae <br /><em>Dericorys albidula</em> Serv. Dericorythinae <br />*<strong><em> Dericorys</em></strong><strong> <em>annulata</em></strong> (Fied) Dericorythinae <br /><em>Dericorys</em> <em>tibialis</em> (Pall.) Dericorythinae <br />*<strong><em> Dericorys</em></strong> <strong><em>uvarovi</em></strong><em> </em>Rme. Dericorythinae <br />*<strong><em> Calliptamus</em></strong><em> <strong>Coelesyriensis</strong></em>(G.-T.) Calliptaminae <br /><em>Heteracris littoralis</em> (Rambur.) Eyprepocnemidinae <br />*<strong><em> Heteracris pterostichus</em></strong> (F.W.)
ملخهای شاخک کوتاه,تهران
https://ijfrpr.areeo.ac.ir/article_106241.html
https://ijfrpr.areeo.ac.ir/article_106241_32e97200e735d8a74b14d148ddd11faf.pdf