در این تحقیق اثر غلظتهای مختلف عصارههای آبی، استونی و متانولی گالهای زنبور Aphelonix persica روی درختان بلوط ایرانی که از جنگلهای زاگرس جمعآوری، خشک و آسیاب شده بودند، بر روی رشد باکتریهای Xanthomonas axonopodis pv. phaseoli عامل بیماری سوختگی معمولی لوبیا، Erwinia. amylovora عامل بیماری آتشک سیب و گلابی، Agrobacterium tumefaciens عامل بیماری گال مو و Psuedomonas syringae pv. tabaci عامل بیماری آتشک توتون مورد بررسی قرار گرفت. خواص ضد باکتریایی عصارهها با اندازهگیری قطر هالهی بازدارندگی در غلظتهای مختلف 10، 50 و 100 میلیگرم از عصاره در میلیلیتر حلال از دو روش نشت در آگار و دیسکهای کاغذ صافی مورد ارزیابی قرارگرفت. نتایج نشانداد اندازهی قطر هالهی بازدارندگی در بیشتر موارد با میزان غلظت عصارهها نسبت مستقیم دارد. براساس میزان بازدارندگی، باکتریهای E. amylovora و A. tumefaciens دارای کمترین و باکتریهای Xanthomonas axonopodis pv. phaseoli و Psuedomonas syringae pv. tabaci دارای بیشترین بازدارندگی در برابر غلظتهای مختلف عصارهها اعم از آبی، استونی و متانولی بودند.